Randy Melger-Widjaja – eigenaar en wijkverpleegkundige bij Vitaedes – is vorige week gestart met wijkverpleging bij een cliënt in Amsterdam. Voorafgaand had ze het netwerk in kaart gebracht en de zorgvraag zo compleet mogelijk in beeld gekregen. De kleindochter van de cliënt gaf voor de start van de thuiszorg aan dat de cliënt de hulp altijd heeft afgehouden. Een aantal dagen na de start van de zorg stuurde de kleindochter een bericht naar Randy.

‘Hoi Randy,

Je hebt een goede indruk bij oma achtergelaten en daar ben ik erg blij mee. Ze vertelde hoe fijn ze vanochtend met je had gesproken. Oma heeft altijd alle hulp afgehouden, maar merk nu aan haar dat de deur nu toch op een kier staat.

Dank je wel hiervoor.’

De dialoog is het vertrekpunt voor goede zorg
‘Een dialoog aangaan lijkt makkelijk, maar het is niet altijd vanzelfsprekend’ zegt Randy. In de praktijk blijkt toch vaak dat je voornamelijk bezig bent met de dagelijkse handelingen. Of dat de zorgverleners niet vaardig en moedig genoeg zijn om de dialoog te voeren. Daardoor wordt niet altijd de dialoog gevoerd met de cliënt hoewel dit wel wenselijk is, legt Randy uit.

‘Er met je volle aandacht voor de cliënt zijn en gelijkheid creëren in de zorgrelatie. Bij vragen niet bang zijn voor onverwachte emoties en negatieve reacties.’ Je moet als zorgverlener in staat zijn om zorgvuldig het gesprek te voeren en sturen. Dit is voornamelijk belangrijk omdat in de dialoog vooral jij, als zorgverlener, degene bent die luistert naar de cliënt, legt ze uit. ‘Je luistert naar hun wensen en behoeften, maar ook problemen en oplossingen.’

Geen cliënt is hetzelfde. De ene cliënt is mondig en heeft de eigen situatie goed in de gaten, hoewel de andere weinig zelfvertrouwen heeft. Om goede zorg te leveren is de vraag soms eerst ‘hoe houden we met deze cliënt de dialoog?’ en daarna ‘hoe gaan we de kwaliteit van leven verbeteren?’